Nog twee nachtjes slapen en dan is het zover: de halve marathon hier in eigen stad! Na circa 17,5 km ren ik voorbij mijn eigen huis, hopelijk met nog steeds de grote glimlach als waarmee ik afgelopen weken/maanden getraind heb.
Mijn ambitieuze doel was deze binnen 1u45 uit te lopen. Nooit ben ik er écht van overtuigd geweest dat dit echt zou lukken, maar ik heb er wel op gefocust. De eindtijd op de Tilburg Ten Miles was echter veelbelovend. Als ik in Eindhoven de eerste 16km in dezelfde tijd neer zou zetten, heb ik voor de overige 5km ruim voldoende seconden gewonnen om het redelijk kalm af te maken.
Tijd om het doel bij te stellen? Uitrennen en genieten blijft het allerbelangrijkst, maar een stemmetje in mijn hoofd fluistert: wie weet loop je wel een half uur van je tijd in Leiden af! Daar liep ik precies 9 weken hard, we zijn nu 22 weken verder dan dat. Hoe dan ook een flitscarriere in het hardlopen.
Onlangs las ik een column waarin iemand een hardloopwedstrijd vergeleek met de Olympische Spelen. En dan niet qua inspanning of hoe knap het is, maar qua opzet: niet heel veel mensen rennen überhaupt een halve marathon, daar zit al je winst.
En je einddoel niet halen is dan geen schande: brons op de Olympische Spelen is alsnog ontzettend knap! Dus is het zaak mijn doel op te delen:
Alles onder en tot de 1u45 is goud. Mijn doel, waar ik MEGA trots op zal zijn. Alles tussen 1u45 en 1u50 is zilver: alsnog superrap, en sneller dan ik in Leiden dacht ooit te zullen lopen. En tussen de 1u50 en 2u is brons: uitlopen, en binnen de 2u, dat is gewoon al dikke winst t.o.v. mijn tijd in Leiden.
Wat het gaat worden? We gaan het zondag zien! Schreeuw me langs de kant naar de finish (startnummer 8395), of volg me live in de ASML marathon app.
Zondag of maandag lees je hier dan wel weer hoe ik het allemaal ervaren heb!
Geef een reactie