Rap opbouwen: frequentie en afstand

Na die tweede keer hardlopen was de spierpijn iets minder. Ik wist nu iets beter waar de grens lag, en kon daar mee spelen. Vijf kilometer hardlopen was sowieso mijn hele leven al een onhaalbare missie, en nu liep ik ze al “zomaar”.

Na mijn eerste paar hardloopschoenen investeerde ik al snel in compressiekousen, onder het mom: baat het niet, dan schaadt het niet. De eerste paar keer rennen had ik enorm last van mijn eenvoudige kousjes, die over mijn voetzolen schuurden. Dat was hiermee ook meteen ondervangen.

Ook wende ik aan het feit dat ik een heuse hardloopster was. Knikjes, begroetingen en glimlachen van andere hardlopers begreep ik de eerste keren nog niet, want ze hadden het toch niet tegen mij? Pas later besefte ik dat mijn collega-hardlopers me groetten, omdat ze niet aan me konden zien dat ik maar wat deed, als net begonnen amateur. Ik hoorde erbij!

Al vlug liep ik 7,5 km, een beetje ambitieus, maar op een rustig tempo en goed luisterend naar mijn lichaam kwam ik er zonder al teveel spierpijn doorheen.

Een vaste route had (en heb) ik nog niet, ik vind het leuk om te kijken waar de stoplichten of de energie me naartoe brengt. Is het rood? Prima, dan steek ik niet over, en ren een stukje door. Word ik moe? Dan koers ik rustig richting huis, en als ik dan een stuk moet wandelen is dat geen ramp.

Heerlijk vind ik de vrijdagavond: lekker de week van me af rennen, liefst dwars door de stad. Daar wemelt het van mensen die volop in de vrijmibo zitten, gemengd met mensen die net klaar zijn met werken, de kinderen van de opvang halen, lekker aan het shoppen zijn, haastig boodschappen doen, of op het terras neerstrijken voor een hapje. Heerlijk, om door die reuring heen te rennen!

Al snel rende ik een rondje van 9km, en toen was ik natuurlijk getriggerd: kunnen we er daar tien van maken? Ja hoor, dat lukte! Nog een half kilometertje erbij dan? Ook gelukt! Ik rende een kwart marathon! Die halve marathon in Eindhoven in oktober kon wel eens veel haalbaarder zijn dan vooraf gedacht! Ik had een doel voor ogen!


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *